Naarmate je ouder wordt, krijg je steeds meer te maken met verlies. Dat is onvermijdelijk.
Nadat niet alleen mijn dierbare moeder is overleden, besloot mijn vader vorig jaar ermee te stoppen. Het verdriet en gemis is natuurlijk enorm maar krijgt steeds meer een plek naarmate de tijd verstrijkt. Als 'beloning' kijk ik naar alle mooie dingen die vervolgens op mijn pad komen.

Zoals een samenwerking die is ontstaan met Wendy Peereboom. We zijn elkaar toevallig 'tegengekomen ' en hier bloeide een prachtige samenwerking uit. Zij is een bijzondere dierfotograaf die een dier prachtig en sprookjesachtig kan neerzetten op een foto. Je kunt haar verhaal over het verlies lezen op:
Binnenkort mag ik een lezing geven over rouwverwerking / afscheid nemen van dieren tijdens een jubileum van een Hondenschool. Een mooi moment het rouwen om het verlies van huisdieren 'bespreekbaar' te maken & 'onder de aandacht' te brengen.
En als klap op de vuurpijl zal Spirit for Animals de komende 3 jaar te zien zijn in CineCity bioscoop in Terneuzen & Goes (reclameblokje voor de film).
Een voorproefje hiervan zie je terug binnenkort onder aan mijn site.
Kortom: na elk verlies komt er weer een moment waar je energie uit kunt halen en je verder brengt in het rouwproces. Het is vallen maar vooral weer sterker opstaan. Carpe Diem.
Comments